Stoelendans

Het was de week van fiets, met een fietscongres in Hospitalet en tal van manifestaties om aandacht te vragen voor de levensbedreigende omstandigheden waaronder wielrijders over straat moeten gaan (het was ook de week waarin voor het eerst een dodehoekdode viel), en uitgerekend deze week werd het bicingnetwerk door een grote storing getroffen. De ondergrondse reiziger mocht het ook meemaken. Toen hij zijn kaart langs de scanner haalde deelde het scherm mee dat een fiets uit de rekken halen onmogelijk was. Een al geleende fiets terugzetten kon gelukkig nog wel, deelde het apparaat ter geruststelling mee. Dat wil ook wel eens voor problemen zorgen, terugzetten, wat dan een kwestie van verdeling is. Omdat niet alle fietsbewegingen elkaar opheffen, treedt bij sommige stallingen congestie op terwijl andere leegraken. Werknemers van JC Decaux rijden de hele dag met een oplegger op en neer om voor een adequate spreiding van de rijwielen te zorgen. Aangezien er altijd bicings op de weg zijn, is het meest voelbare effect van dit verdelingsprobleem dat het aanbod tekortschiet. Je komt bij een rek en er staat alleen nog een wanhopig exemplaar met lekke banden en kapotte remmen. Heel anders wordt het wanneer opeens een regenbui boven de stad losbarst, wat in dit a-typisch voorjaar schering en inslag is. Shit, regen, gauw m’n fiets wegzetten. Hier om de hoek weet je een rek. Verdorie, vol. Centrum, natuurlijk. Er rijden hier veel te veel bicings rond. Op naar de volgende dan maar. Ook vol. Daar aan de overkant is er nog een. Al vol. Je bent te laat. Alle stallingen zijn vol, iedereen zit veilig binnen en jij mag door de stortbui naar een buitenwijk waar vast nog wel een plekje vrij is. Hoop je.