Holy shit

De erfenis van Antoni Gaudí wordt verkwanseld, waarschuwt de stichting ter bevordering van kunst en ontwerp, FAD. De diverse restauratiewerkzaamheden die aan zijn nalatenschap plaatshebben, worden niet alle even zorgvuldig in de geest van de geniale zonderling uitgevoerd. De stekeligste doorn in het oog is La Sagrada Familia, de kerk die volgens velen maar beter onaf had kunnen blijven, als een monument van het eigenzinnig optreden van de diepgelovige bouwmeester. In je eentje een kathedraal bouwen, dat kan niet, hoe godvruchtig een mens ook wezen wil, en dat had de eeuwige boodschap van die raadselachtige steenklomp moeten zijn. Nu de kerk ontstuitbaar richting voltooiing gaat, wordt steeds duidelijker dat het eindproduct een bleke afspiegeling van de oorspronkelijke plannen oplevert. Ook de aanpak van Casa Batlló en het Palau Güell roepen vraagtekens op. De geheimzinnigheid waarmee de alweer twee jaar durende renovatie van de laatste is omgeven, doet de stijlpuristen het ergste vrezen. Het wordt tijd om een eind te maken aan de voortdurende schending van het auteursrecht van Gaudí, aldus een door FAD geopenbaard manifest dat is ondertekend door hoge bestuurderen van onder andere het MACBA, de Fundació Miró en de Fundació Tàpies en het museum Reina Sofía te Madrid. Misschien moest de Unesco maar eens ingeschakeld worden om te beoordelen wat er met de diverse door haar tot werelderfgoed uitgeroepen kunstwerken wordt uitgespookt. Wie nergens mee zit is de economie. De rijen voor de ingang worden er vooralsnog niet korter op.