Cambio climatico

Zweden bestaat voor het grootse deel uit naaldwouden. Ten noorden van Stockholm kom je eigenlijk niets anders tegen. Ik gaf er eens een lift aan een Let die in de bosbouw zijn brood verdiende. Hij vertelde over kou en duisternis en wilde dieren en dat de familie thuis van zijn arbeid leefde. Grote delen van Spanje zijn even leeg als Zweden. Bomen groeien er bijna niet. Zover het oog reikt zie je alleen maar stof. Vroeger schijnt het Iberisch binnenland met eikenwouden overdekt te zijn geweest. Toen besloot men rond Madrid een groot gebied kaal te slaan om bijtijds de vijand in het oog te krijgen. Het eerste klas eikenhout kon goed gebruikt worden voor de bouw van onoverwinnelijk geachte oorlogsvloten. Eenmaal met mensenhand op gang gebracht ontwikkelde de ontbossing zijn eigen dynamiek. Nu ligt Madrid in de woestijn. Vanavond treden het rode Spanje en het groene Zweden tegen elkaar in het strijdperk. Ze kennen elkaar nog uit de kwalificatie, toen ze ieder een keer wonnen. Dat wordt dus een gelijkspelletje, een resultaat dat het best te verdragen is met een tortilla onder handbereik. Snij aardappels in blokjes en bak ze in een centimeter olie. Voeg op het laatst een fijngesneden ui bij. Tussendoor kun je er nog een knol in werpen, dat heeft wel iets noordelijks. Hier te lande heb je de zoete boniato, die geeloranje van kleur is. Laat het baksel goed uitleggen. Sla een handvol eieren stuk en doe er zout en een snufje komijn bij. Aardappelen c.s. terug in de pan, eieren erover uitgieten en met een spatel voor een goede verdeling zorgen. Op tweederde omkeren. Dat gaat meestal fout, maar als het lukt heb je een heerlijke verrassing. Eet er bietensalade en knäckebröd bij en schenk ijskoude rode wijn.