Als iedere druppel telt

De droogte zet nu echt door. Het heeft de hele maand januari niet geregend. Het is heerlijk weer. Alleen de nachten herinneren eraan dat het winter is. Omdat we niet langer op de hemel kunnen rekenen, is het tijd voor watermanagement. Naast het vliegveld wordt een zuiveringsinstallatie voor zeewater aangelegd. Uit de kustbodem wordt zilt grondwater opgepompt dat na een paar keer te zijn gefilterd met kracht door een membraan wordt gespoten. Ongeveer de helft van het water, met zoutkristallen, blijft hangen. De andere bijna zoutloze helft is na een stevige chloorbewerking voor gebruik geschikt. Kost een euro per kuub. In Almeria, waar het al jaren niet meer regent, is dit recept beproefd. Om op korte termijn de nood te lenigen is een scheepslijntje naar Almeria opgezet. Ondertussen mogen de burgers ook een druppeltje bijdragen. De Generalitat, de regionale overheid, heeft ons verblijd met een via de kranten verspreid gratis waterspaartuitje. Tot wel zeven procent minder waterverbruik, ronkte de advertentie. Het presentje bestaat uit een doosje van ongebleekt karton met daarin twee spuitmondjes, een plastic montagesleutel en een summiere instructie, plus een lijstje met waterspaartips. Niet de kraan laten lopen onder het tandenpoetsen, en meer van dat soort open deuren. Ik kreeg gisteravond een doosje en heb meteen beide mondjes gemonteerd. Inderdaad een zeer eenvoudige handeling. Of het helpt is de vraag. Het duurt nu weliswaar zeven procent langer voor mijn bak met afwaswater vol is, maar ik neem er natuurlijk niet minder om. Nu ja, het is goed bedoeld. We zullen ons maar niet afvragen op welke afvalhoop al die oude spuitmondjes terechtkomen.