Met liefde gebakken

In een van de straatjes tussen MACBA en de Mercat de La Boqueria is de IJslandse bakker te vinden. Het verhaal van de IJslandse bakker is een verhaal van allergie en liefde. Om met dat eerste te beginnen: een IJslandse gaat in Barcelona aan de academie voor industriële vormgeving studeren. Al gauw ontdekt ze dat haar ingewanden niet tegen het Barcelonese brood zijn bestand. Dus bakt ze volgens oud recept zelf haar brood, met veel rogge en spelt en andere de spijsvertering bevorderende ingrediënten. Dan wordt ze verliefd op een klasgenoot. De gevoelens blijken wederzijds. Door eindeloze vergezichten overmeesterd besluiten beiden van haar nood een deugd te maken. Ze gaan een bakkerij in ouderwets goed brood beginnen. Ze vinden een ruimte, richten de boel lekker industrieel in met veel zichtbare koperen buizen – buizen voor water, buizen voor gas, buizen voor stroom – en in de hoek voor de rustieke sfeer een paar meelzakken, en slaan aan het bakken. Uit heel Europa sprokkelen ze recepten bij elkaar. In combinatie met de hedendaagse hang naar overdaad levert dat allerlei heerlijks op: roggebrood, notenbrood, zuurdesembrood, speltcakejes, tomatenbrood, volkorenbrownies, kaneelsoesjes. Na een aarzelend begin ontdekt de buurt de IJslandse bakker. De rijen worden steeds langer. Er moet personeel bij. De rijen worden nog langer. Er blijkt in deze stad een onbegrensd verlangen naar lekker, fantasievol en gezond gebakken brood te sluimeren. Naar liefdesgeschiedenissen ook.