In de wacht

Waar de georganiseerde, door macht of wetten gecontroleerde samenleving ruimte vrijlaat, daar grijpt de anarchie haar kans, of dat nu op braakliggende plekken is of in stille uren, ’s nachts wanneer de brave burgers slapen. De tentoonstelling Post-it City in het centrum voor eigentijdse kunst CCCB laat dit zien aan de hand van foto’s, filmpjes, kaarten en aantrekkelijke grafieken. De visuele weerslag van sociologisch onderzoek naar dit fenomeen in stedelijke zones overal ter wereld toont een rijke variatie aan inventief gedrag: van mobiele restaurants in Hanoi tot zelfgebouwde vakantiehuisjes in Tsjechië, van tot extra kamer omgebouwde balkons in New York tot woonwagenkampen op het litteken van de voormalige muur in Berlijn, van permanente tentenkampen in de Westelijke Sahara tot een stad voor een week tijdens een hippiefestival in de woestijn van Arizona of de haven van Amsterdam, van bewoonde autowrakken in Milaan of Moskou tot zwarte markten in Warschau en Buenos Aires. Al deze inspanningen worden door de autoriteiten hevig bekritiseerd en op zijn tijd met harde hand verwijderd, om even zo vrolijk weer op te duiken. Waar mensen van de formele structuur niet de ruimte krijgen voor zelfontplooiing of een menswaardig bestaan, daar nemen ze die eigenerhand. Omdat de formele structuur een wereldomspannend netwerk van bedrijfsbelangen is geworden, krijgt ook het verzet ertegen overal dezelfde trekjes. Hoewel ieder in zijn eigen traditie geworteld, ruimen al deze verschoppelingen op een vergelijkbare manier de rotzooi van de consumptiemaatschappij op. En aangezien internet en telefoon tot in de doodarme binnenlanden van Congo bereikbaar zijn, beginnen steeds meer mensen door te krijgen dat het overal hetzelfde is. Het wereldproletariaat bestaat en het wacht zijn kans af. Aan de happy few de keus of ze de revolutie wil uitstellen of bespoedigen.