Bewaard gebleven

Nadat de Visigoten het westen van het West-Romeinse Rijk hadden overgenomen was het de beurt aan de Moren. In recordtijd reikten ze tot aan Poitiers, maar al gauw moesten ze zich achter de Pyreneeën terugtrekken. Het noordoosten van Spanje, nu aan Karel de Grote behorend, was door al die verhuisbewegingen een leeg gebied geworden. Om een hernieuwde kerstening op gang te brengen stonden paus en keizer monnikenorden toe zich hier te vestigen. Ook in Rhode, inmiddels Roses genoemd, werd een klooster gesticht dat zich in de loop van de Middeleeuwen zou uitbreiden tot een ommuurd stadje. Toen begin zestiende eeuw Carlos Primero (in Nederland beter bekend als Karel de Vijfde) Spanje, Nederland, Oostenrijk en nog wat losse gebieden in Italië en Duitsland verwierf en Frankrijk zich ingesloten voelde, maakte de oorlogsdreiging de aanleg van een reeks kustversterkingen noodzakelijk. Ook in Roses werd rondom de ommuurde stad een ciutadella gebouwd. Die staat er voor een deel nog altijd. Op het middenterrein zijn alle sporen van eerdere bewoning nog zichtbaar. Uit de Griekse tijd zijn alleen de fundamenten overgebleven, van het klooster staat ongeveer de helft nog overeind en van de stad een toren, een huis en wat resten van de oude muur. Om het terrein te betreden moet de bezoeker drie euro neertellen. Daarvoor krijgt hij een expositie van potscherven en verroeste schoffels voorgeschoteld. Steen blijft beter bewaard dan ijzer. Hoe zit het met plestik?