Economische voorspellingen

De torenhoge huizenprijzen die zoals aangekondigd sinds kort in vrije val zijn en de economie mee de afgrond insleuren, hebben de sociale ordening de afgelopen jaren danig in de war gestuurd. Heel veel jonge mensen zijn, anders dan hun voorgangers, bij vader en moeder thuis blijven wonen, zelfs nadat ze afgestudeerd en getrouwd waren of al eigen kinderen hadden en niet zelden tot ver na hun dertigste. Dit heeft vanzelfsprekend hun ontwikkeling belet tot volwassen zelfstandige burgers die beslissingen nemen op basis van laten we zeggen een combinatie van vrije keuze en verantwoordelijkheid. Veel van die afgestudeerden die nog thuis wonen weten niet zo goed wat ze met hun diploma aanmoeten. Ze nemen een gemakkelijk baantje en gebruiken het verdiende geld om uit te gaan en leuke dingen als kleren, brommers en hippe telefoons te kopen. Er is geen economische prikkel om carrière te maken. Evenmin worden ze in veel gevallen aangezet om de zorg voor hun omstandigheden te dragen. Moeders kookt en doet de was en durft niet om een serieuze bijdrage in de huishoudpot te vragen. Zo groeit een generatie van gemakzuchtige, infantiele consumenten op die blij is met elke gelegenheid die hun in de schoot wordt geworpen. Nu het kaartenhuis aan het instorten is, neemt het aantal gelegenheden natuurlijk drastisch af. Zoals dat gaat met maatschappijbrede fenomenen, is er voor deze generatie geen redding. Ze mogen hopen nog eens in een dorp terecht te komen. Hun opvolgers zullen, als de geschiedenis een leidraad biedt, actief inspringen op de mogelijkheden die leegstand en verval bieden. Een klein percentage dertigers brengt tot zijn geluk de moed en het vernuft op om met de nieuwe brutaliteit mee te doen. De toekomst is zo moeilijk niet.