De tijd van het jaar

Het regent in Barcelona. En niet een beetje, nee, het giet al uren uit de lucht. Zoiets leidt hier meteen tot paniek. De weerlui waarschuwden al dagen voor de komende buien. De tv-ploegen stonden klaar om uit te rukken en op dramatische toon verslag te doen van de overlast. Die is ook niet gering. Iedereen kruipt in de auto en rijdt of hij nog nooit regen heeft meegemaakt, wat waarschijnlijk ook zo is, met een enorme chaos tot gevolg. De ondergrondse reiziger heeft er zelf ook even in mogen staan. Een bijkomend nadeel van regen is de putlucht die na een paar uur uit de afvoer begint op te stijgen. Eerst heb je het niet zo in de gaten, maar als opeens de kamer vreemd ruikt weet je het weer. Alle stoppen erop is dan het devies, maar eigenlijk had je dat meteen moeten doen. Het is de eerste echte regen in lange tijd en het viel me op dat de paraplumode intussen is veranderd. Hele wijde paraplu’s zijn tegenwoordig populair. Ze doen denken aan hele grote auto’s. Jij zit goed maar verder heeft iedereen last van je. De onbezonnen reiziger heeft zelf, moet hij bekennen, ook geen kleintje. Maar zijn lengte geeft hem de kans om elegant tussen de wandelaarsters door te laveren. De paraplu is een uitstekend flirthandvat. Wie heeft een leuke? Je knikt elkaar even toe en een woord is gauw gewisseld. Iedereen is eenzaam in de regen. Regen verbroedert. Toch hopen we met z’n allen dat het gauw weer ophoudt. Het is namelijk koud. En daar hebben we geen zin meer in. We willen warm. Desnoods te warm, voor de tijd van het jaar.