Nieuwe kapperszaak

In het winkelstraatje om de hoek zijn groente-, vis- en zuurwinkel pal naast elkaar gevestigd. Naast de bakker was tot afgelopen november een lege winkelruimte te vinden, door de schoonheidssalon aan de overzijde soms gebruikt voor opslag van overtollige waren. Ervoor zat een lotenverkoopster. Daar zijn er hier meer van, meestal keurig verzorgde al wat oudere dames die niet meer dan een klapstoeltje en soms een opvouwbare balie bij zich hebben en die de hele dag buiten op straat zitten om voor een van de talloze loterijen een handvol loten te verkopen. Je krijgt de indruk dat het lot hen ergens in hun leven zwaar getroffen heeft. Opeens was er dus activiteit in de lege winkel. Er kwam een nieuwe nering bij. En ja hoor, het werd een kapperszaak, hier perruqueria geheten. Daar hadden we er in de onmiddellijke omgeving pas een stuk of twintig van. Kapsalons komen en gaan als paddestoelen en veranderen regelmatig van eigenaar. Dat maakt het voor een klant niet eenvoudig om winkeltrouw te betonen. Als jouw kapster de volgende keer vervangen is, kun je net zo goed ergens anders binnenstappen. De nieuwe zaak kreeg een nogal hoerige uitstraling, met een enorme met wit leer gecapitonneerde console middenop de vloer. Daar omheen dansen in het zwart geklede kapstertjes met groot blond haar en een hoop make-up. Ik wilde over de zaak schrijven. Dat de kapsters minder mooi zijn dan de inrichting en dat die inrichting bij nadere beschouwing eerder aan een slecht belichte pornofilm dan aan een luxe bordeel doet denken. Maar om erover te schrijven moest ik er eerst heen. De hele winter ben ik langs de kapperij gelopen maar mijn weerzin om naar binnen te gaan groeide met mijn haar. Nu heb ik een ander zaakje gevonden, heel leuk, met een aardige kapster die fijne muziek draait. Het is er zo prettig dat er niks over te schrijven valt.