Golazo

Een doelpunt is hier een gol. Wanneer er gescoord wordt roept de verslaggever golgolgolgolgol. Hij laat de gols als knikkers in een emmer vallen tot het woord zijn betekenis heeft verloren. Dan haalt hij diep adem, zegt nog een paar keer krachtig gol en vertelt wie er heeft gescoord en wat dit voor de stand in de wedstrijd betekent. Gaat het om een heel mooi doelpunt, dan is sprake van een golazo. Vooral afstandschoten en solo’s langs drie verdedigers maken kans tot golazo uitgeroepen te worden. Het is het voorrecht van de meepratende analist om een doelpunt tot golazo te verheffen. Timing is hierbij van groot belang. Te snel golazo roepen devalueert het instituut, maar je moet de herhaling wel ruim voor zijn om de kijkers de kans geven je oordeel te toetsen. Ja, een prachtig doelpunt, dat mag een golazo heten. Op schoolpleintjes vallen veel golazos. Bij gebrek aan commentators dienen de spelertjes zelf een golazo uit te roepen. Het is een beetje goedkoop een doelpunt van een teamgenoot tot golazo te verheffen. Dan moet het wel een wonderschone treffer zijn, een fabuleuze uithaal die de enthousiaste beschouwer doet vergeten dat hij partijdig is. Liever erkent daarom de geslagen partij dat van een golazo sprake was. Golazo, gefeliciteerd jongens, hij zat er inderdaad schitterend in. Vanzelfsprekend telt niet ieders oordeel even zwaar. Een houterige verdediger heeft in deze kwestie geen recht van spreken. Wat weet die nou van golazos? De sterspeler is alleen in zijn eigen golazos geïnteresseerd. Meestal is het daarom een hardwerkende teamspeler met verbaal overwicht die het woord in de mond neemt. Golazo. Eventueel herhalen in afwachting van instemmend knikkende teamgenootjes. Ja, het was een golazo. De doelpuntenmaker is de held van het schoolplein. Tot aan de volgende golazo.