Geven en nemen

De verkiezingscampagne is officieel van start gegaan. We zaten al maanden in verkiezingsstrijd maar nu is dan de democratie werkelijk losgebarsten. De kandidaten lieten zich feestelijk door hun aanhang toejuichen. Voor de Catalaanse partijen zijn het een soort Europaverkiezingen. Ze sturen niet hun beste man of vrouw. De linkse republikeinen en onsgroenlinks hebben vrij kleurloze mannen gekozen en de Catalaanse Volkspartij doet het met een juf. Verenigd perspectief opteert voor tweede man Duran i Lleida, een veteraan in Madrid die volgens Polonia al jaren naar een ministerspost hengelt. De Arbeiderspartij regeert met welwillende steun van andere partijen, maar Duran wil meer. Hij gelooft dat hij kan kiezen. Als hij Volkspartij kiest, kan hij namens Verenigd perspectief voor Catalunya de schade beperkt houden. Als hij voor Zapatero kiest kan hij Catalunya misschien zelfs krijgen. Daar zinspeelde de partij al op door voor haar steun het aftreden van de regionale regering te eisen. José Montilla spreekt inmiddels wel een soort Catalaans maar populair wil hij niet worden. Hij is een droge bestuurder die de indruk wekt soms wel goed werk te doen. Daar zit de democratie niet op te wachten. Slaagt Duran in zijn missie dan mag partijgenoot Artur Más het felbegeerde stokje overnemen. Die leek na de regionale verkiezingen van twee jaar geleden zijn kans verspeeld te hebben. De Arbeiderspartij verlengde vrij emotieloos zijn mandaat maar begint onderhand ook in eigen kring onder de saaiheid te bezwijken. Met lijsttrekker Charme Chacon hopen ze de vervanger van Montilla achter de hand te hebben. Chacon komt van de universiteit en is minister van huisvesting en is zwanger. Als dat allemaal achter de rug is wacht eventueel het Palau de la Generalitat. Het zou een bittere overwinning zijn, want een klinkende zege lijkt er dit jaar voor de Arbeiderspartij niet in te zitten. Er moet hoe dan ook onderhandeld worden. Kopen we met Verenigd perspectief een nieuwe regering Zapatero of gaan we ons op zijn Baskisch tegen een rechts Madrid verzetten? De kiezers mogen het zeggen.