Achter je

Miguel is guardaespaldas. Hij bewaakt ruggen, nauwkeuriger gezegd de rug van zijn baas. Miguel en zijn collega moeten zorgen dat de baas niets overkomt. De baas komt uit Duitsland. Hij houdt van vroeg opstaan. Hij is graag als eerste op de fabriek waar hij voor het Duitse moederbedrijf de scepter zwaait. Vaak moet Miguel al om vijf uur klaarstaan voor zijn baas. Hoe laat het die dag wordt is van veel onzekere factoren afhankelijk. Besluit de baas op zaterdag met het vliegtuig van de zaak op familiebezoek te gaan, dan doet Miguel hem uitgeleide. Wanneer de baas veilig binnen is, thuis of op kantoor, houden zijn lijfwachten zich bezig met studie. Ze leren ehbo en zelfverdediging, algemeen gezegd ze leren handelend optreden. Ook houden ze de omgeving in de gaten. Ze fotograferen geparkeerde auto’s en meer van dat soort zaken. Voor een guardaespaldas is altijd wat te doen. Ik geef Miguel twee keer in de week Engelse les, zodat de conversatie met de baas wat soepeler verloopt. Miguel houdt van zijn vak. Hij draagt een strak gesneden pak en heeft een pistool op zak. Op zaterdag oefent hij op een schietvereniging. Hij weet alles van wapens. Van actiefilms ook. En van auto’s, van speedboaten, van vliegtuigen. Alles wat met destructie van doen heeft kan op Miguels warme belangstelling rekenen. Een paar maanden geleden is Miguel vader geworden. De destructie heeft een doel gekregen. Een toekomst, zeg maar.