Seksime

We hebben onze eerste burka gezien. Op de strandboulevard maakten we mee hoe de harde wind het dundoek om buik en benen van de draagster vouwde. Dat was even schrikken. Raken wij onze onschuld kwijt? In deze stad mogen vrouwen ongeremd hun vrouwelijkheid beleven, denken we graag. Hier spelen vrouwen een meer dan gelijkwaardige rol in de samenleving. Natuurlijk, de mannen hebben hun bolwerkjes, er is economische ongelijkheid, maar dat zijn eerder laatste verzetshaarden dan bewijzen van geïnstitutionaliseerde onderdrukking. Er heerst hier, hoe zal ik het zeggen, een sexy sfeertje dat nooit seksistisch wordt. Dat is bijzonder prettig. Daar zijn we trots op. We weten dat moslims het daar moeilijk mee hebben, die laten vrouwen liever boeten voor hun veronderstelde mannelijkheid. Maar dat is boekenwijsheid, we hebben er over gehoord. Er zijn hier nog niet zoveel moslims en ze wonen in de voorsteden. Op de sfeer op straat hebben ze nauwelijks invloed. Het is een beetje zoals het vroeger in Nederland was, het is leuk om tolerant te zijn. Maar hoever kun je gaan in het toelaten van tegengestelde overtuigingen? Eerst alles goed vinden en vervolgens spijt krijgen en alles verbieden is niet de handigste methode, dat is inmiddels bekend. Tolerant zijn tegenover intolerantie, het is een onmogelijke discussie die hier nog in alle hevigheid moet losbarsten. Dat gaat ongetwijfeld komen. Tot die tijd genieten we nog even van onze vrijheid.