Wijnmaand

Het regent niet meer in Barcelona. Soms pakken donkere wolken samen boven de stad. De weersverwachting belooft neerslag en mensen nemen uit voorzorg een paraplu mee. Maar dan drijft de bui over. Het heeft alweer niet geregend. In november is 0,7 liter per vierkante meter gemeten. Dat is een fles wijn. In een hele maand. Omdat april en augustus bijzonder nat waren, lagen we tot en met oktober redelijk op schema. De normaal zo natte november brengt ons nu in verlegenheid. Is dit het begin van de ons in het vooruitzicht gestelde saharasering? Sahara is Arabisch voor zand, heb ik mij eens laten vertellen. De waterbekkens beginnen leeg te raken. In het bassin van Sau kun je dat aan de kerktoren zien. Voor dit stuwmeer werd indertijd een dorpje ontruimd. Wanneer het bekken vol is, steekt alleen de torenspits boven het water uit. Al enige tijd is zelfs de heuvel te zien waarop de kerk is gebouwd. Ondertussen blijven de overheidsmaatregelen beperkt tot loze woorden. Wij zitten hier op een gemiddeld drinkwaterverbruik van 150 liter de man per dag. Dat zal fors minder moeten worden en dat lijkt mij zonder zuinige wc of andere oplossingen geen eenvoudige zaak. Om mijn nutteloze steentje bij te dragen probeer ik niet na elke pisbeurt door te trekken, een vieze methode die niet erg populair is bij mijn huisgenoten en die om die reden nog niet tot serieuze besparingen leidt. Wie het ondertussen ook niet gemakkelijk hebben, zijn de parapluverkopers. Bij de eerste druppels duiken ze doorgaans op, bij metrouitgangen, voor warenhuizen of onder een boom. Hun handige wegwaaipluutjes heeft voorlopig niemand nog nodig.