Occidentexpres

Ik ging een treinkaartje kopen. Ik wil namelijk met de trein naar Amsterdam. Ik heb het met Pasen ook gedaan en dat ging toen prima. Vertrek om negen uur ’s ochtends, aankomst elf uur ’s avonds. Heerlijk gereisd, geen centje pijn. Het is alleen twee keer zo duur als vliegen. Milieubesparing mag wel wat kosten, nietwaar? Op zaterdag 24 november meldde ik mij aan het loket om kaartjes te reserveren. Men kon mij niet helpen. Vanwege de staking aldaar was er geen computerverkeer met Frankrijk mogelijk. De week daarop het zelfde verhaal. Nog steeds staking? De derde zaterdag alweer. Ik zei: verzin eens een ander verhaal dan die staking. Komt u dan op maandag terug, was het antwoord, doordeweeks gaat het beter. Inmiddels begon de tijd te dringen. Maar inderdaad, afgelopen maandag lukte het een retourtje Parijs te kopen. Van Parijs naar Amsterdam kan helaas niet, want de treinnummers zijn veranderd maar de nieuwe codes worden niet doorgegeven. Of zoiets. Zelf kopen via internet dan maar. Dat is lastiger dan je denkt. Je moet eerst invullen wat je wilt, om daarna te ontdekken dat deze keuze is uitverkocht. Waarom mag ik niet kiezen uit wat nog wel beschikbaar is? Na drie keer de verkeerde keuze te hebben begaan begon ik aardig op toeren te raken. Daar komt dan nog bij dat de reistijden zijn gewijzigd. De laatste Thalys naar Amsterdam rijdt tegenwoordig vlak voor mijn neus weg. Dat betekent dat ik naar Brussel moet en daar overstappen op een gewone intercity. Aankomst op CS ver na middernacht. Ik ben wel gek om niet het vliegtuig te nemen. Maar ik heb de afgelopen jaren zo vaak in zo’n rotding gezeten, ik wil niet meer. Ik eis het recht om per trein door Europa te reizen. Al kost het me mijn laatste cent.