Stembusthermometer

Speelt hij wel of speelt hij niet? Dit weekend stond de klassieker op het programma, te verspelen in Camp Nou voor 98.000 seizoenkaarthouders. Barça – Madrid is de enige wedstrijd waarvoor geen kaartjes in de vrije verkoop worden gedaan. Die zijn er namelijk niet. Het is ook de wedstrijd die beide teams in thuistenue afwerken, een zeldzaamheid in de huidige voetballerij. Bordeauxblauw tegen wit, het kan, maar het is ook een diepe wens om in de clubkleuren de vijand in eigen huis te verslaan. De grote vraag was of Ronaldinho zou spelen. De trainer had hem op de bank gezet, maar een klassieker zonder Ronnie, dat kon toch niet? Iedereen bemoeide zich ermee. Een week lang gingen de sportpagina’s nergens anders over. Ronnie speelt niet en hij wil weg; hij speelt wel en wil voor altijd blijven. Om ook wat aandacht te vangen werd in Madrid de kwestie Guti opgeworpen. Het eeuwige talent is uit de gratie bij trainer Bernd Schuster, de culé die de vijand coacht. Hier konden we daar niet mee zitten. Men heeft in beide kampen alleen oog voor zichzelf. En voor het belang van de wedstrijd, uiteraard. Wij moesten winnen, om niet achterop te raken. Dat deden we niet. We verloren en Ronnie was slecht volgens de krant. Zelfs de steun van premier Zapatero kon daaraan niets veranderen. De regeringsleider is verklaard Barçafan. Daar wordt hij om uitgelachen in de hoofdstad, maar het helpt zijn onder druk staande populariteit in de ciudad condal op peil houden. Niet onbelangrijk met de verkiezingen in aantocht. Zo is Barça – Madrid (0-1) ook een verkiezingsresultaat geworden.