Kerstdiner

Spanjaarden eten graag een hapje als er wat te vieren valt. Lekker eten en goede wijn, een groter genoegen is nauwelijks denkbaar. Het bedrijfsuitje bij uitstek is daarom dezer dagen het kerstdiner met de zaak. Maar liefst 15 miljoen Spanjaarden gaan in de weken voor de kerstvakantie met de collega’s uit eten. De meesten van hun eten iedere dag met elkaar. Grote bedrijven hebben een eigen kantine, de kleinere sturen hun medewerkers naar een restaurant om de hoek. Het traditionele middagmaal bestaat uit soep of groente, vlees of vis met wat friet, een glaasje wijn er bij en fruit of pudding toe. Van zo’n maaltijd moet je even bijkomen, vandaar dat de middagpauze twee uur duurt. Met de kerst gaat iedereen dus opnieuw met elkaar uit eten. Deze keer gaat het alleen wat feestelijker toe en de baas betaalt. Iedereen is op zijn best gekleed, de kapper is met een bezoekje vereerd en er mag vrijelijk worden ingenomen. Grote restaurants huisvesten wel vijf van zulke partijen gelijktijdig. Tegenwoordig zijn themadiners met verkleedpartijen populair. Wie durft doet wat geks en de lol kan niet op. Hoewel men onder elkaars neus uitgelaten zit te wezen, is het niet gebruikelijk dat er uitwisseling plaatsvindt tussen de tafels. Elk bedrijf zijn eigen cultuur. Mijn liefje had dit jaar twee kerstdiners. Op vrijdagavond met de zaak en op zaterdagmiddag met het radiostation waarvoor ze een kooprubriek verzorgt. De luisteraars waren ook uitgenodigd. Ikzelf vis dit jaar achter het net. Wanneer de ene opdrachtgever een partijtje geeft ben ik voor de andere aan het werk. Ik kan niet komen. Zo is het leven der autónomos. Je mag al blij wezen dat ze je werk willen geven. Je bent tenslotte maar een invalkracht. Maar goed, het is heel wat dat ik ben uitgenodigd. Ik hoor er steeds meer bij.