Algehele tevredenheid

Vandaag wordt in tweede termijn de tweede regering Zapatero geïnstalleerd. Afgelopen woensdag haalde de nieuwe ploeg geen absolute meerderheid bij de stemming in het parlement, waarmee de installatie van het geheel uit leden van de Arbeiderspartij samengestelde minderheidskabinet niet doorging. Vandaag, in de tweede ronde, is een eenvoudige meerderheid van het aantal uitgebrachte stemmen voldoende. Dat gaat zeker lukken. Woensdag al onthielden de regionaal-nationalistische partijen Verenigd Perspectief uit Catalunya en de Nationale Partij van Euskadi zich van stemming. Omdat ze dat vandaag volgens ieders verwachting opnieuw doen, wordt Zapatero’s regeringsverklaring tot algehele tevredenheid geaccepteerd. Hoewel het sinds 1977 niet is voorgekomen dat een nieuw kabinet pas in tweede termijn parlementaire goedkeuring verkrijgt, is de Arbeiderspartij tevreden dat men geen formele coalitie hoeft aan te gaan met de twee beoogde regionale bondgenoten uit Catalunya en Euskadi. In voorkomende gevallen kan Zapatero steun zoeken bij bijvoorbeeld klein links. Hij vertrouwt erop met dit soort ad hoc coalitievorming slagvaardiger te kunnen optreden dan wanneer hij een regeerakkoord met de in sociale kwesties vaak wat starre regionalen had moeten tekenen. Bij de Volkspartij zijn ze ook tevreden. Daar vreesde men eveneens voor een formele coalitie tussen de Arbeiderspartij en de door de nationaal-nationalistischeVolksen uiteraard zeer gehate regionaal-nationalisten. Er gingen stemmen op om niet te stemmen en Zapatero alle ruimte te geven om daarmee de volgende keer, wanneer men zelf weer eens aan de beurt hoopt te zijn, op eenzelfde coulante behandeling te mogen rekenen. Omdat nu de regionalen heel sjiek al in eerste termijn hebben laten merken vandaag geen stem uit te brengen, kan de Volkspartij toch gewoon tegenstemmen, tot tevredenheid van het electoraat en de rechtervleugel. Everybody happy, kortom.