Gotspe

Elkaar in het vaarwater zitten blijft voor veel politici het hoogste doel van hun professie, wat er ook zij van de gevolgen voor de door hen vertegenwoordigde burgers. Een sterk staaltje viel afgelopen week te bewonderen in Valencia, waar de volkspartij sinds jaar en dag de scepter zwaait. Ter introductie: een jaar geleden kwam de regering op de proppen met een nieuw vak voor de middelbare school, educación para la ciudadanía, een mengeling van maatschappijleer en openbare gedragsregels. Daar was behoefte aan, vond de arbeiderspartij. De overkant was het er niet mee eens. De kerk vroeg zich af waar de regering het lef vandaan haalde zich met gezinstaken te bemoeien, een standpunt dat zo glorieus hypocriet is dat ik weiger uit te leggen waarom, en in Madrid verdomde de volkspartij botweg het vak in te voeren. Onze leerlingen vertellen dat ze moderne burgers moeten worden? Doen wij niet aan, einde discussie. In Valencia, altijd gereed om van twee walletjes te eten, komen ze nu met een oplossing die met een stalen gezicht als een serieus alternatief voor de zelf opgeworpen problemen wordt gepresenteerd. Op een handvol scholen in Valencia wordt burgerschapskunde vanaf heden in het Engels aangeboden. Men moet het nodeloze met het onaangename verenigen, zullen ze gedacht hebben. Tien werkloze docenten filosofie en geschiedenis zijn bereid gevonden er wat moois van te maken. Ze worden gesecondeerd door een docent Engels die moet voorkomen dat er per ongeluk Spaans wordt gesproken. Twintig mensen hebben een baan toegeworpen gekregen louter om de nationale overheid te kakken te zetten. En de leerlingen. Daar nemen wij ons petje voor af.