zondag 5 juli 2009
Figure those numbers
Unemployment figures have gone down over June and everybody is singing halelujah. They are supposed to go down because it's summertime and although tourist numbers are expected to be ten percent lower this year, that still leaves enough temporary job offers available. Because in Spain the government did not give all it's money to the banks but invested large part of it itself, it has managed to create close to 400,000 jobs in public services, resulting in a net increase of 30,000 jobs in this sector. That is a return of investment of eight percent on a five billion euros bill, not something that can be continued for very long, but at least the government does what it was elected for, act in the interest of the people and the people at the moment want jobs. All in all unemployment keeps touching twenty percent, but there's something interesting about this figure. In Spain they count the number of people that do not pay social security to estimate how many are excluded from this duty because they are without work or other taxable income. But these are official figures and they don't say anything about how jobless people are managing. It's like one of my students said: if you look around you, it's hard to believe twenty percent are without work. So there must be a lot of black work going on, a significant part of the Spanish economy is organized through networks that bureaucracy has no notion of.
zondag 28 juni 2009
Station to station

vrijdag 26 juni 2009
Boring

donderdag 25 juni 2009
Money O.D.

woensdag 24 juni 2009
Disposable

zondag 7 juni 2009
maandag 17 november 2008
Mammon
Op de sprookjesachtige topontmoeting van afgelopen weekeinde in Washington was ook onze eigen José Luis Rodriguez Zapatero aanwezig. Daaraan was een zware lobby voorafgegaan. Spanje valt net buiten de G8 en hoort evenmin bij de G20. Hoewel er aanleiding is om Spanje een preferente behandeling te geven aangezien het land voor veel Latijns-Amerikaanse landen nog altijd de poort naar het Westen is en de VS sinds jaar en dag een warme belangstelling voor hun achtertuin aan de dag leggen, had gastheer George Bush overduidelijk geen trek om voor Zapatero een plekje aan tafel in te ruimen. Hier te lande werd er lustig op gespeculeerd dat de Spaanse terugtrekking uit Irak vier jaar geleden de voornaamste oorzaak van die onwil was. De pogingen van onze presidente del gobierno om toch aan het banket van Mammon te verschijnen werden ondertussen met medelijden en hoon becommentarieerd. Dat zou ons onder Aznar niet zijn gebeurd, merkte de Volkspartij niet ten onrechte op. Aznar was immers goede maatjes met George Bush. Om samen met W op de foto te mogen stuurde hij maar al te graag zijn leger de woestijn in. Gelukkig was er dan Nicolas Sarkozy om ZP voor gezichtsverlies te behoeden. Met Sarkozy zijn we dikke maatjes. Opeens vangt de Franse politie de ene etarra na de andere (gisteren nog topman Txeroki) en de kandidatuur van Barcelona als zetel voor de door Sarkozy geïnitieerde Unie van de Mediterrannee is door Frankrijk krachtig gesteund. En nu mocht Zapatero dan de momenteel door Frankrijk beheerde EU-zetel aan de borreltafel innemen. Dat de Nederlandse premier JP Balkenende opeens ook aanschoof was na alle inspanning en moeite trouwens een beetje een afknapper. Zo bijzonder waren we blijkbaar ook weer niet. Maar goed, het belangrijkst waren uiteraard niet de poppetjes als wel de schitterende beloften. Daar hebben me deze heren van wie sommigen elkaars bloed wel kunnen drinken niet minder dan unaniem tot een krachtige aanpak besloten die ons arme consumenten van de ondergang gaat redden. Het is te mooi om waar te zijn en dat is het dan ook niet. Wat is afgesproken is dat de rest van de wereld de Amerikaanse economie blijft steunen door via export naar het land van de onstilbare honger waardeloze dollars te blijven kopen. Dat daarmee heel de wereld mee de recessie in wordt gezogen nemen we maar voor lief. Het zal de heren regeringsleiders nauwelijks raken tenslotte. Wij burgers mogen het gelag betalen. Dat is geen nieuws. Wel nieuws is misschien dat niemand tegen was, zelfs Lula niet. Geen enkel volk kan zijn leiders nog vertrouwen. Gefeliciteerd maar weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)